در همین حوالی

دلم می‌خواهد امسال برای خودم کاری کنم، برنامه کوچکی، هدیه‌ای، یک چیزی که حالم را خوش کند و همه جزییاتش را خودم بعهده بگیرم. بی‌خبر از همه. فقط برای خودم، با ذوق، حوصله و محبت، نه از سر رفع تکلیف. با اینهمه ذهنم جمع و جور نمی‌شود، یاد عمو میفتم، یاد تنهایی میفتم، یاد خستگی و اضطراب این ماه‌هایی که گذشت میفتم، بغضم می‌گیرد.